Morgda Org Resitali / C.Melik Dıvarcı

 

morgu dahi ısıtan bir

sıcaklığın vardı senin,

uzanıp yanıma fısıldayınca

sevgi sözcüklerini 

bir kulağımdan girip,

çıkmıyordu kalbimden…

bilmezdik, piyano çalar gibi

sevişemezdik belki,

ama o dolma parmaklarınla

org çalardın ya bana

değme orkestralar taş çıkartamazdı,

o tek kişilik korona…

dolma parmaklar demişken

elinden gelmeyen yoktu hani,

her gelişinde sefer tasıyla

yemek değil aşk

taşırdın sanki bana…

suyuna umut banardık,

buharında ısınırdık…

ısınmak sahi ısınmak,

seninle birlikte gitti…

giden her şeye rağmen,

ümidim var dedirten,

kadavrayı dirilten

acemi bir neşter var elbet!

şimdi ben, bekliyorum…