“Aynanın önünde duran kırmızı ojelerden en koyu olanını seçiyorum. Sürmeden önce kırık tırnağımın üstünden törpüyle geçiyorum. Çekmeceyi karıştırıyorum ama kırık ruhuma uygun bir törpü bulamıyorum. Kırmızı ojeyi sürdükçe sırtım dikleşiyor, göğsüm öne çıkıyor. Kadınlığı yeniden doğuruyorum.”
Öykü: Zabel Yılmaz
Ses: Ayşe Akdağ
.png)
.png)
.png)
CONVERSATION