l(a (A Leaf Falls with Loneliness) / Edward Estlin Cummings
Çeviri: Nezafet Büşra Çiçek
l(a
le
af
fa
ll
s)
one
l
Iness
bir yaprak düşer, yalnızlıkla
E.E. Cummings
A leaf falls: Bir yaprak düşer (ölüm)
Loneliness: Yalnızlık
Ağaç: Toplum (society)
Alone: Fiziksel yalnızlığımız
Lonely: Kişisel yalnızlığımız, hiçlik, yokluk
Şair; hiçliği, yokluğu şiirin biçemiyle vermiştir. Şiir oldukça kısadır ama bir başkaldırı şiiridir.
Aslında ağaç gibi köklü, kocaman ve güçlü dünyada, yaşantıda ve toplumda yaşadığımızı sansak bile tüm bu gözle görünen somut gerçeklerin yanında asıl gerçek; yalnızlığımız ve ölümdür.
Bir ağacın
yapraklarını dökmesi gibi insanlar yaşamlarını sonlandırır çoğu zaman fakat zamanla da sarı, solgun yaprakların yerini yeni yapraklar almaya başlar. Bir yaprak düştüğünde dalından, ona bağlı gözüken, onun gölgesinde kalmış bir
diğer yaprak ise yalnız kalır. Yaşamda olan ve yaşamda ölen arasındaki bağ da bundan ibaret.
Ağacın o kocaman ve tok görüntüsünün arasından içeriye sızar güneşin ışıkları. Bu sızıntılardır hayatın ince noktaları ve ayrılıklar. Kimi zamansa ısıtır güneşin ışıkları gibi insanın içini bu mutluluklar. Güneş, kimi yaprağa temas ederken kimisini teğet geçer. Yaşam sırasında
ışığı hissetmek de tıpkı bu ağacın yapraklarındaki gibi zaten. Bazen insanların
tercihlerine, saklanma içgüdülerine kalmıştır ve ancak kişi izin verirse bu
ışık, bu güneş kendisine değebilir. Gündeki aydınlık da, karanlık yollar da, karanlığa ışık da neyse ki bizim elimizdedir.